Ik reageer wat fel; hij heeft dus gelijk

Ik voel weerstand in mijn lijf. Het neemt toe. Weliswaar licht maar toch… Waarom irriteert het me? Deze vraag speelt meerdere keren door mijn hoofd. Omdat ie gelijk heeft. Omdat ie iets ouds raakt. Omdat ik dacht dat ik daar mee had afgerekend. Omdat blijkt dat het nog steeds actueel is. Omdat dát me irriteert.

‘Alles moet snel hè?’

Dat is de zin die mijn vriend tegen me zei en die zich herhaalt in mijn hoofd. Niet continu. Zo nu en dan. Als het zich voordoet. En dat is vaker dan ik zou willen toegeven. Maar ik ben van de eerlijkheid, dus hier komt ie:

Ik hou van de gang er in

Rap, rap, rap. Niet treuzelen. Gaan! Dat lijkt een goeie eigenschap maar is het niet altijd. Het maakt me vaak moe. Zorgt er voor dat ik dingen oversla. Vergeet. Fout doe. Niet handig.

Staand typen

Ik denk terug aan mijn eerste baantje. Ik was 17 jaar. Klaar met school (klaar mee en ook klaar want niet meer leerplichtig, yee-haa!) en werkte als telefoniste, typiste, receptioniste. Geweldig leuke baan, idem bedrijf. Ik had het naar mijn zin. En vond dat mijn werkzaamheden sneller konden. Dus stond ik staand te typen (op een typemachine toen nog, yep!). Niet dat ik een hip stabureau had (als dat al bestond toen) maar zodat ik snel weg kon lopen. Naar de fax.

Fax?

Ja, dat is een apparaat dat gebruikt werd vóór er e-mail was (er is idd een tijd geweest zonder e-mail…?). Voor degenen die het niet kennen: zie het als de handinvoer van een kopieerapparaat. Daar ging blaadje voor blaadje de offerte, brief of wat dan ook in en aan de andere kant van de lijn kreeg de ontvanger een kopietje van de tekst. Dat kwam uit zijn apparaat rollen. Voorafgegaan door luid gepruttel en gemopper van het modem dat aan de slag moest terwijl ie daarvoor zo lekker lag te slapen.

O ja, bellen ging dan niet want de telefoonlijn was bezet vanwege de fax. Ja, echt, het bestond.

Blaadje voor blaadje duurde me te lang

Zonde van mijn tijd. Dus stónd ik voorover gebogen te typen en hield ik met een schuin oog de fax in de gaten. Ik verliet mijn typemachine om precies op tijd een blaadje in de fax te doen, waarna ik terugliep en mijn typewerkzaamheden weer oppakte. Om vervolgens op een tijd die ik wel in kon schatten weer met een schuin oog…, afijn, je snapt wat ik bedoel.

Multitasken

Ik ben er goed in en ik bak er niks van. Ik ben goed in veel dingen tegelijk doen maar bak er niks van omdat ik dingen oversla, dubbel doe, fout doe en andere zaken vergeet. Niet handig dus. En dan ook nog eens rap, rap, rap. Echt niet handig.

Burn-out

Die werkzaamheden combineren (typen en faxen bijv.) zorgden ervoor dat ik nog meer ging combineren en nog sneller werkte. Tijd is geld immers toch? Maar alles heeft zijn grens en zijn prijs. Ik betaalde mijn snelheid met onrust en een burn-out. 10 jaar mee zoet geweest. Niet handig.

Dacht dat ik het achter me gelaten had

Maar mogelijk heb ik het ongemerkt weer opgepakt. 99 % van ons gedrag is onbewust en we leven in patronen. Ik ook. En dus is rap, rap, rap (zo nu en dan?) weer terug in mijn leven. Of niet weggeweest en alleen op de achtergrond aanwezig geweest. Zeg het maar.

Zelf niet gesignaleerd

Op het moment dat ik dit typ weet ik dat dat niet waar is. Ik ben het me wel bewust geweest, maar wilde er niet aan. Haast, druk, dit wil ik af hebben, dat moet klaar. Volle agenda dus weinig tijd.

‘Alles moet snel hè?’

De vraag is liefdevol. Constaterend. Klinkt nieuwsgierig. Absoluut niet verwijtend of veroordelend. Niks van dat. Maar raakt me wel. Niet eens zozeer op het moment zelf. Want ik vind dat het wel meevalt maar wat eens gezien en gehoord is, kan niet meer niet gezien en gehoord worden. En dus blijft de vraag hangen. En dat niet alleen, hij komt regelmatig terug. Vaker dan me lief is. Dat kan alleen omdat ie wat triggert. Vertel mij wat.

Ramenlappen met een noodgang

Ramenlappen is niet mijn ding maar ik heb van die geweldige doeken waardoor het echt een eitje is. Geen schoonmaakmiddel nodig dus nog milieuvriendelijk ook. Helemaal in mijn straatje! Ik veeg over de ramen alsof ik een boete krijg als ik niet op tijd klaar ben. Maximale snelheid. Nog blinkend schoon ook. Tadáááááá!!!

Kaboem! Bewustwording!

Dat dus. Ik veeg met een giga snelheid over de ramen en zie als toeschouwer van mijn eigen handelen wat ik doe. In plaats van te stoppen maak ik het nog even snel (…) af. Haha, niks menselijks is mij vreemd.

Gelukkig ben ik me er nu bewust van

Ik zie wat ik doe, ik heb een schat van een vriend die me er liefdevol attent op maakt (en die alles op zijn gemak doet (in mijn ogen dan) maar een voller batterijtje heeft dan ik. Waarvan akte).

En nu?

1. Ik ga het recent geleerde gereedschap van de onlangs gevolgde cursus toepassen (ondersteunende overtuigingen activeren); twee vliegen in één klap: én oefenen, én met mezelf aan de slag.
2. Ik ga mijn lieve vriend vragen mij attent te maken op mijn rap, rap, rap-acties, zodat ik ter plekke kan vertragen.
3. Ik ga regelmatig met mijn vriend bespreken hoe het gaat en als het niet snel genoeg (…) verbetert, schakel ik de hulp van één van mijn coaches in.

Tot slot

Ga ik nu mijn werk afsluiten. Let’s call it a day. Tijd voor ontspanning (kan ik mooi genieten van de schone ramen ?) Momenteel is het geen buitenweer dus ga ik even lekker achter mijn laptop Suits kijken. Wat een geweldige serie!

Ook bewustworden? Gratis tips

Wil je ook bewustworden (met of zonder externe hulpbron)? Meld je dan nu aan voor jouw half uur gratis tips via Skype.

Heb je al training of coaching bij me gevolgd? Natuurlijk help ik ook jou graag!

Liever een afspraak maken?

Nog vragen?

Leuk! Ook voor jou:

Op 11 maart aanstaande geef ik weer een gratis Workshop. Ik vertel je hoe je meer grip kunt krijgen op je denken en doen en ik geef je inzicht in het ontstaan van miscommunicatie. Je bent van harte welkom.
Maandag 11 maart – 19.30 uur – Het Behouden Huis – Dorpsstraat 850 – Oudkarspel.
Laat je even weten dat je komt?

Waardevol als je – onderaan – laat weten wat je van dit blog vindt. 

Wil je de nieuwe blogs per e-mail ontvangen?