Cupido

‘Meteen 3 nieuwe afspraken maken!’, beveelt mijn vriendin bijna. Ik zit op een datingsite, net een kleine maand en vind het drie keer niks. Dacht dat ik contact had met een leuke vent, zegt dat ie graag wil afspreken maar dat ie het druk heeft en zich binnenkort weer meldt. Het gaat richting einde maand en ik was van plan mijn abonnement op te zeggen maar zijn antwoord en dus mijn abonnement loopt over naar de volgende maand.
En dan mailt ie dat ie er toch vanaf ziet. Grrrrr…, ik ben er zo klaar mee!

Drie nieuwe afspraken dus

De reactie van mijn vriendin blijft rondgaan in mijn hoofd. Ik weet het niet, het past me niet. Vind één tegelijk meer dan zat. En ben er eigenlijk klaar mee. Dan geef ik mezelf een schop onder mijn kont en zoek de chat op. ‘Heb je nog interesse?’, vraag ik iemand die eerder op mij had gereageerd maar aan wie ik had aangegeven dat ik met iemand anders in contact was en dat het niet goed voelde om meerdere lijntjes te gelijk te hebben lopen. Dat heeft ie. We maken een afspraak voor zaterdag.

Wat een leukie!

Afspraak is nog niet gemaakt – zaterdag gaan we wandelen – of ik zit in de tuin en open uit verveling de datingsite app. Ik zie iemand anders langskomen. Wat een leukie!! O, hij heeft kinderen (telefoonapp kan dat niet uitfilteren, computer wel). ‘Dochter 18 jaar’, staat er. O, dat valt mee. 18. Nog een meid ook. Vroeg volwassen dus. Ik kijk weer naar zijn foto’s, lees zijn profiel nog een keer.
Zal ik… nee…, heb al afspraak…, of…
Ik wik en weeg er onrustig op los. Denkend aan het ‘bevel’ van mijn vriendin denk ik, ach, kan mij wat en ik reageer. Leukie reageert leuk terug, blijkt stage te hebben gelopen bij het bedrijf waar ik heb gewerkt en het contact is meteen goed. Voelt toch een beetje dubbel dat ik ook al in contact ben met iemand anders maar we spreken af. Voor zondag. Maar eerst de date van zaterdag. Ahum.

Zaterdag

Ik zie ‘m aan komen rijden want ik ben er al. Ik volg zijn auto, hij stapt uit en ik denk: o, nee!! Dit wordt ‘m niet. Ik zie en voel het meteen. Ondanks dat ie perfect op zijn foto’s lijkt dus dat is het niet. We zouden gaan wandelen. Wat nu? Ach, wie weet vergis ik me, denk ik. Dus niet. Aan het einde van de wandeling bedank ik hem voor zijn tijd en geef aan dat ik verder niet geïnteresseerd ben. Met een zucht stap ik de auto weer in.

Ik app vriendin. ‘Het was drie keer niks. Ben er eigenlijk klaar mee maar kijk toch ook wel uit naar morgen. Leukie lijkt me veel leuker!’ Vervolgens bekijk ik keer op keer zijn foto’s (heb foto’s gemaakt van zijn profiel, dan valt het niet zo op dat ik ‘m steeds zit te bekijken… ?). Wat een leukie! Zal ie in ’t echt…?

Zondag

In de verte zie ik iemand aan komen lopen en ik vraag me af of ’t ‘m is. Hij steekt zijn hand op. Laag. Wat grappig. Het is ‘m dus toch. Leuk! We stellen ons voor en gaan wandelen. We kletsen lekker weg en wat me opvalt is dat ie voor zich kijkt en niet zo zeer naar mij. Dat kan 1001 redenen hebben en ik neem me voor om daar verandering in te brengen. Alsof het de meest logische stap is die je maar kan zetten lopen we zonder dat we het benoemen naar het terras. Hij bestelt iets te drinken en we gaan zitten. Tegenover elkaar, daar zorg ik wel voor (goed gedaan As!) want dan kan ik ‘m in zijn ogen kijken. En hij mij.

We kletsen vrolijk verder maar dan zegt ie:
‘Eh…, ik zit lekker met je te kletsen…’
– o, shit, nee toch? –
‘…maar mijn dochter weet niet waar ik ben dus ik wil zo meteen wel naar huis…’
Meent ie het of is dit een soepele manier om van me af te komen…
‘…maar het lijkt me leuk om nog een keer af te spreken…’
Dat klinkt goed. Wil ik ook. Ik voel nog geen kriebels maar hij is zeker leuk! Dus wat niet is…

Mag ik je even vasthouden?

Als een echte heer loopt ie mee naar mijn fiets (bonuspunten!). We geven elkaar drie zoenen op de wang. Handen zijn ergens op schouders en heupen. Denk ik.
‘Eh…’, zeg ik, ‘mag ik je even vasthouden? Ik wil effe voelen hoe je voelt…’
Hij antwoordt door me stevig vast te pakken.
En dan… KNAL! BOEM! BANG! Cupido schiet in één keer al zijn opgespaarde pijlen op me leeg.

En ik maar denken dat ie was uitgestorven…

En nu ik

Wil je ook meer doen wat goed is voor jou en je hart volgen en kenbaar maken wat je wilt?

Op dinsdagavond 10 september aanstaande geef ik weer een gratis Workshop. En nu ík; doen wat goed is voor jóu.’. Ook jij bent van harte welkom.

Dinsdagavond 10 september – 19.30 uur – Het Behouden Huis – Dorpsstraat 850 – Oudkarspel

Laat je even weten dat je komt?

Waardevol als je – hieronder bij ‘Plaats een reactie’ – laat weten wat je er van vindt. 

Wil je de nieuwe blogs per e-mail ontvangen?