Hebben jij en je werkgever of je geliefde dezelfde missie?
Verschillende van mijn kamerplanten waren hoognodig aan vervanging toe. Al een tijdje eerlijk gezegd maar ik denk steeds: ik ga toch binnenkort verhuizen dus dat komt dan wel. Maar aangezien de definitie van ‘binnenkort’ mij nog niet helemaal duidelijk is, heb ik toch maar besloten om alvast nieuwe planten te gaan halen. Heb ik t.z.t. meer tijd om me op de verbouwing en zo te richten.
Snelle route
Zo’n tuincentrum doorstruinen is niet echt mijn hobby; shoppen überhaupt niet trouwens. Ik ben van de snelle routes en halen wat ik nodig heb en hup, direct weer de deur uit. Daarom kies ik voor een tuincentrum waar je niet de heeeeele winkel door hoeft voor dat ene lullige plantje.
Gevalletje generaliseren
Wat blijkt? Het tuincentrum van mijn keuze blijkt in de tijd dat ik niet ben geweest (de afgelopen paar jaar) een verandering te hebben doorgemaakt. Op het gebied van de route dus. Ook hier mag ik de hele winkel door. Gezellig! ? Ik ben er dus op voorhand maar gewoon vanuit gegaan dat, omdat ze niet eerder ook zo’n inefficiënte route hebben gemaakt, dat nu ook niet het geval zou zijn. Gevalletje generaliseren dus.
De hele winkel door
Goed, met een karretje dat alle kanten op wil behalve vooruit worstel ik me door de paden heen. Tuinplanten…, buitenpotten…, buitengereedschap… Ah! Een snelle route! ? Yes!
Eenmaal door de ‘snelle route-deur’ sta ik bij de sale van de tuinmeubelen, via dat gedeelte kom ik in de huisinrichting, nog meer spullen om je huis in te richten, nóg meer spullen om je huis in te richten, de dierenafdeling en jawel, gelukkig hebben ze ook nog wat kamerplanten staan.
Medewerker
Gevonden dus. Op zoek naar een medewerker die me helpt met super makkelijke planten. Nou succes, want ze zijn geen velden of wegen te bekennen. Al ben ik er heel in het begin nog wel ergens eentje tegengekomen… Ik laat de eigenwijze kar staan en loop nogmaals het hele parcours in dezelfde volgorde en jawel, bij de dierenafdeling (…) staat een medewerker. Die me graag wil helpen. Gelukkig.
‘Ik zou het anders doen’
Als de medewerker de planten voor me aan het oppotten is (heerlijk! ook zoiets wat niet mijn ding is), maken we een praatje.
‘Er staan weinig kamerplanten lijkt wel’, zeg ik.
Mij hoor je daar overigens niet over klagen want makkelijk kiezen zo.
‘Ja, de winter is er de beste tijd voor. De mensen zijn nu toch nog te veel buiten dus is er weinig behoefte aan nieuwe kamerplanten. Ik snap niet dat we ze hebben in de zomer. Als ik mijn eigen tuincentrum zou hebben zou ik ze er in de zomer uitgooien.’
‘O, oké.’ Ik kijk hoe hij de volgende pot pakt en daar weer potgrond in doet.
‘De route is ook veranderd hè? Is dat wel zo praktisch? Eerlijk gezegd zou het voor mij een reden zijn om een volgende keer ergens anders heen te gaan.’
‘Tja, ze willen het zo. Ik vind het niks. Gelukkig hebben wij als personeel nog wat kruip door, sluip door routes. Maar daar mag de klant eigenlijk niet komen.’
Hij pakt de plant en stopt die in de pot en doet er nog wat potgrond bij.
‘Ik neem de klanten gewoon mee door die sluiproutes’ voegt ie er vertrouwelijk aan toe. ‘De leiding weet er niks vanaf hoor, ik doe het voor de klant.’
Verbonden met de missie?
Het is natuurlijk heel aardig van deze medewerker dat hij de klanten een kortere en snellere route aanbiedt. Aan klantvriendelijkheid geen gebrek. Maar ik vraag me af of zijn werkgever daar zo over te spreken zal zijn en of hij weet wat de missie is van het bedrijf. Ook omdat hij zo zijn eigen ideeën heeft over het beschikbaar hebben van kamerplanten in de (na)zomer.
Wat is hun doel? Welke veranderingen hebben ze beoogd door het veranderen van de paden? Mogelijk hogere verkoopcijfers en wie weet ook nog andere zaken. Wordt dat op deze manier bereikt? Een medewerker die niet verbonden is met de missie gaat zijn eigen koers varen. Gedoe ligt op de loer.
Hoe is dat bij jou?
Sta jij achter de missie van je werkgever of van je eigen bedrijf?
Ken je ‘m uberhaupt?
Handel je er ook naar of vaar je je eigen koers?
Is het wel zo handig als er in hetzelfde bedrijf diverse TomTom’s afgesteld staan die stuk voor stuk een andere bestemming hebben?
Heb je een relatie?
Hoe is het daar?
Welke missie/welk doel hebben jullie samen?
Zitten jullie nog op koers?
Bespreek je dit wel eens of wordt het tijd voor een goed gesprek en wat meer diepgang?
Of is de een heel hard aan het peddelen om vooral niet af te drijven en werkt ie zich in de naad om vooral de juiste kant op te gaan terwijl de ander in zijn speedboot de andere kant op racet?
Hoe interessant zou het zijn om hier eens (opnieuw) naar te kijken? Ik ben heel benieuwd naar je bevindingen. Laat je die, en je andere opmerkingen, gedachten enz., hieronder in het reactieveld even weten?
Gratis tips
Herken je je in dit verhaal en wil je hierom, of om een andere reden, eens met iemand sparren? Dat kan. Gratis.
Maak gebruik van een half uur gratis tips via Skype of Facetime.
Heb je al training of coaching bij me gevolgd? Natuurlijk help ik ook jou graag!
Liever een afspraak maken?
Zo bijzonder dat deze blog net op een tijdstip komt op een moment dat ik ermee bezig ben. Nou ja, toevallig. Als je zoveel NLP hebt gedaan is het een state of mind geworden geloof ik.
Maakt het leven niet altijd makkelijker, wel interessanter en brengt mij in contact met bijzondere mensen.
Al met al…. vorig jaar roer omgegooid nav mooie trainingen bij jou, nu ervaren en groeien(en soms hard onderuit hahaha) en plannen om ZZP-er te worden beginnen vorm te krijgen.
Dat alles ivm je mij verbonden voelen, missies die niet niet gelijk lopen, , diepgang willen …
Wauw Mariska, jij blijft lekker bezig he? Jeetje, wat een stappen maak je, ook ná de trainingen. Gaaf dat je het allemaal zo opgepakt hebt en oppakt. Wat een heerlijk mens ben je toch!
Wat een mooie duidelijke boodschap Astrid! Dank je wel voor de inzichten. Ik ga eens kijken hoe dat zit bij mij. Binnenkort in NLP notendop 1 starten, super zin in.
Dank je wel Maria! Leuk je dat je er mee aan de slag gaat en gaaf je binnenkort in levende lijve te ontmoeten. Ik heb er ook veel zin in! Tot snel!
Niets is voor niets…. deze blog komt precies op het moment dat ik mij realiseerde dat mijn werkgever en ik niet meer matchen. Ik kan mij niet vinden in de ingeslagen weg en deze botst zo met mijn persoonlijke waarden. Na een tijd ongelukkig mij ongelukkig te hebben gevoeld, viel het kwartje en stond ik mijzelf toe om afscheid te nemen. Dat is voor mij niet zo makkelijk want ik ben een trouwe hond.
Dus, open blik, op naar de toekomst!
Wauw Liesbeth, wat een stoere stap. Niet altijd makkelijk om zo’n besluit te nemen en wat gaaf dat je het hebt gedaan én ook trouw bent aan jezelf, je wensen en je verlangens. Reken maar dat de toekomst mooie dingen in het verschiet heeft voor je.
Hoi Astrid,
Om eerlijk te zijn…
Ik heb al moeite met t woord missie!
Wat is dat dan precies? Heb ik een missie? Hoe ziet t eruit? Of lekker hoogdravend: waartoe ben ik op aard. Dat soort vragen komen dan in mij op en zo struikel ik al bij de vraag, laat staan dat ik een antwoord weet
Hoi Astrid, gaaf dat je je afvraagt hoe of wat. Dat betekent dat het onbewuste alweer aan het werk is :-). Je kan het woord missie ook vervangen door het woord doel. Streef je met elkaar hetzelfde doel na of gaat ieder een kant op?
Succes met je missie, doel en verlangens. ☺
Weer een heerlijke blog, dat zijn die van jou eigenlijk altijd. En ik lees ze ook altijd. Soms zoek ik er eens eentje op om die opnieuw te lezen, enz. Dus ik vond dat ik het maar eens over een andere boeg moest gooien:
Leuke plantjes hoor! 😉
Haha. Wat gaaf dat je mijn blogs leest en dank je wel voor het compliment. Enne…, ja, leuke plantjes he? ?