´Identi-tijd´

indentiteit - Astrid Entius Training & Coaching gratis tips

‘Nee!, nee! en nog eens nee! Geen denken aan. Komt niets van in. Ab-so-luut niet!’ De vakantieganger in mij houdt voet bij stuk: 3 weken vakantie en geen dag minder.

‘2 weken is meer dan genoeg’ gaat Ondernemer er tegenin. ‘Er ligt bovendien genoeg werk te wachten. Dat wordt anders na de vakantie alleen maar meer.’ ‘Ik peins er niet over. Je hebt de vorige vakantie al helemaal in beslag genomen, dat laat ik niet nog eens gebeuren. Nee! En ik wil je niet meer horen. 24 augustus ben je de eerste. En nu wegwezen!’ Vakantieganger schakelt voicemail en afwezigheidsassistent in, verschuift de apps van Facebook, LinkedIn enz. naar de laatste pagina’s en dat is dat: VAKANTIE!

‘Er moet nog veel gebeuren’ begint Huiseigenaar als Vakantieganger in de nog heen en weer wiegende hangmat ligt.

‘Het houtwerk moet nodig worden schoongemaakt, dakgoten leeggehaald, tuin gesnoeid, keukenkastjes schoongemaakt, garage opgeruimd… We willen nog een dakraam dus ook dat moet geregeld worden…’ ’Spullen die weggaan moeten naar Rataplan, de glasbak, de plasticbak, chemisch afval en het grof vuil worden gebracht’ bemoeit Milieuliefhebber zich er mee. ‘Volgend weekend begint de  competitie weer en we beginnen tegen AZ!’ schreeuwt Voetballiefhebber vol enthousiasme. ‘En nu er weer tijd is wil ik eindelijk weer eens met vrienden en vriendinnen afspreken want Ondernemer heeft daar zo’n beetje alle tijd van weggesnoept’ klaagt Vriendin. ‘En ík wil naar pap en mam, vakantie of geen vakantie’ mengt Dochter zich in de discussie.

Vakantieganger zet de denkbeeldige regelknop van de stemmen zachter en geniet in de tot stilstand gekomen hangmat. Vakantie! D R I E weken!

Het start met een super gezellig etentje, gevolgd door zonovergoten Popweekend in Schagen. De eerste week wint de Huiseigenaar het van de Vakantieganger en ben ik in en om het huis bezig. Terwijl ik de dakgoten schoonmaak besef ik me dat ik doe wat ik altijd doe: werk vóór ontspanning. Daarom schoten de vorige vakantie en het contact met vrienden en vriendinnen er de laatste tijd bij in. De opmerking van een vriend ‘ik zou komende week weggaan in plaats van volgende week, nu heb je mooi weer’ vervormde ik dusdanig dat dat mooie weer juist goed was om het houtwerk en zo schoon te maken. En dus sta ik op de ladder. Dat weekend is er een jaarlijks terugkerend dorpsevenement waar ik altijd alles voor aan de kant zet (dat dan weer wel) en gaat ook de voetbalcompetitie van start met als resultaat dat mijn club bovenaan staat.

Week twee start stralend zonnig en dat komt goed uit want dan wordt het op Marktplaats gescoorde dakraam geplaatst. En daar heb je ook mooi weer bij nodig houdt Huiseigenaar Vakantieganger voor.

‘Jij kamperen?’ vraagt een vriend verbaasd terwijl we gezellig op een verjaardag staan. ‘Ja, het verbaast me zelf eigenlijk ook maar ik wil er gewoon even uit en dan kom je vanuit low budget oogpunt gezien al snel uit op kamperen. Bovendien is het een mooie stretch.’ ‘Heb je wel gecheckt of je tent waterdicht is?’ ‘Weet je wel hoe je ‘m op moet zetten?’ ‘Heb je wel gekeken of ie compleet is?’ Dat heb ik allemaal niet en ga ik ook niet doen. Ik vertrouw erop dat het goed komt. Op de Natuurcamping (groen, klein, ruim, duurzaam en milieuvriendelijk) in Leerdam zet ik mijn tent op. Zo gepiept.

Dan zeul ik de camping over met mijn matras (echt waar), dekbed en kussen, leg oordoppen en ooglapje klaar (alles voor een goede nachtrust) en even later zit ik voor de tent.

Het getetter van Huiseigenaar is in geen velden of wegen te bekennen en Ondernemer is al anderhalve week opvallend stil. Heerlijk. De laatste nacht regent en onweert het flink en word ik af en toe wakker van een donderklap waar zelfs de beste oordoppen niet tegen bestand zijn. Tot mijn eigen verrassing val ik weer redelijk snel in slaap. Tot ik opnieuw wakker word.

Komt het door het beestje wat over me heen kruipt of door de druppels die op me vallen? Drúppels?

Dikke druppels spatten op mijn gezicht, mijn dekbed is nat en hetzelfde geldt voor mijn kussen. Lekkage… ‘Lekkáge? schrikt Huiseigenaar op maar als ze zich beseft dat het om de tent gaat, kalmeert ze. Ik check buienradar en zie een groot rood gebied boven Leerdam. Zo te zien is de pret nog maar net begonnen. Hoe laat is het eigenlijk? 12.53 uur. Nog lang geen ochtend dus… Buiten in de stromende regen besef ik me dat ik weinig meer kan doen dan checken of de ‘raampjes’ dicht zijn en duik ik snel de tent weer in. Daar is het droger dan buiten tenslotte. Ik overweeg mijn opties, schuif dan mijn matras iets opzij om zo veel mogelijk buiten ‘spatbereik’ te zijn en besluit dat er weinig anders opzit dan mijn dekbed over mijn hoofd te trekken en weer te gaan slapen.

De volgende dag span ik een touwtje tussen een boom en mijn auto en hang ik mijn dekbed te drogen. Als na een half uur het touwtje het begeeft ruim ik de boel op.

Als terug in zonnig Hensbroek alles staat en hangt te drogen verwonder ik mezelf over de manier waarop ik met afgelopen nacht ben omgegaan. Vóór mijn persoonlijke groei en ontwikkeling-periode was ik gaan mopperen en klagen, had ik mezelf verweten dat ik mijn tent niet had gecheckt, dat ik vertrok terwijl het weer wat minder werd, was ik zo op mezelf gaan mopperen dat ik niet meer aan slapen toe was gekomen en was ik voor eens en voor altijd klaar geweest met kamperen.

En nu? Ik ga volgend jaar weer, maar dan gewoon met een betere tent. Lang leve investeren in jezelf en het profijt daarvan!

En ik heb weer een paar mooie voorbeelden die ik kan gebruiken bij de NLP Inspiratieavond van 31 augustus aanstaande, denkt Ondernemer verheugd. Het weekend erop wandel ik met een vriendin door Friesland en in de laatste week komen zowel Huiseigenaar, Milieuliefhebber, Vriendin, Dochter en weet ik het wie allemaal aan bod en als klap op de vuurpijl staat Vakantieganger zaterdag geheel onverwachts op de punt van een motorkruiser bij Sail mee te dansen met de varende fanfare. Geweldig! Ondernemer is drie weken lang nagenoeg geheel uit beeld gebleven. Missie geslaagd.

En toch is de stiekemerd de laatste die lacht: Dit blog is geschreven op zondag, vóór aanvang van de werkweek. Weliswaar buiten in de tuin in het stralende zonnetje, maar toch…

 

Augustus 2015