Mee koud water zwemmen? En mijn planning dan?

‘… dus ga ik hier in de buurt koud water zwemmen, vóór de training van start gaat’, zegt Rob Smits op dag 1 van de NLP MiniMaster 3. ‘Kan dat hier ergens?’
‘Ja hoor, we hebben hier het Hensbroekermeertje, kan prima’.
‘Mooi. Waarom ga je niet mee?’

Jaaaa ?!!! zegt mijn hart.
Neeee!!! ? zegt mijn hoofd

Ik voel de sensatie in mijn lijf die juicht bij het idee om te gaan koud water zwemmen.
Leuk! Wil ik! Nieuwe ervaring! Gaaf! Stretch! (uit de comfortzone). Yes! Yes! Yes!

Een fractie van een seconde later bemoeit mijn hoofd zich er mee.
Nee! Nee! Nee! Kan niet! Gaat niet! Ik heb training die dag. Ik moet me voorbereiden. De zomertijd gaat ook nog in dus kort nachie. Ik  ben trainer. Ik heb een verantwoordelijkheid. De mensen moeten wel een goeie training krijgen…

Buikje en lovehandles

Direct daarna – of was het eerder? – zie ik mijn buikje voor me. Gevalletje achterstallig onderhoud zeg maar ?. En zie ik ook lovehandles. Waarom heb ik die eigenlijk? Er is niemand die er gebruik van maakt!

Direct daarna – wat gaan gedachten toch razend snel! – kan ik buik en lovehandles weer loslaten (figuurlijk hè, dat je niet denkt dat ik ze wel gebruik…  ?) en is het totaal geen issue meer. Zo snel kan je dus over iets heenstappen.

Waar is mijn bikini? is de volgende gedachte die zich aandient. Ik draag dat ding zelden dus vraag me af waar ie huist.

De avond ervoor

Op dag 2 zwaai ik de cursisten uit, verzet de klokken alvast (Yee-haa! Deze daglichtjunkie is verliefd op zomertijd ?) en ’s avonds bereid ik me alvast voor voor de volgende trainingsdag. Dit doe ik normaal gesproken de volgende ochtend. Ik ben 1000 % ochtendmens maar tot mijn verrassing gaat ’s avonds na de training voorbereiden ook best goed. Nu al een nieuwe ervaring . Dank je wel Rob voor deze bonus! Blijkbaar ben ik 998 % ochtendmens en is er ’s avonds ook nog wat over.

Zo snel gaat leren dus wanneer je iets anders doet dan je gewend ben en uit je comfortzone stapt.

We gaan het doen!

Ik heb er een ontzettend goed gevoel over en veel zin in. Ik vraag me af of dit gevoel blijft of dat ik toch ga mopperen dat het koud is. Wat totaal geen zin heeft want dat het koud is, staat van te voren al vast.

Norah gaat ook mee. Het is 4 graden en mazzel, mazzel, mazzel, er staat nauwelijks wind! We kleden ons uit terwijl de watervogels onder luid protest het water verlaten. De temperatuur valt alles mee maar wat is de grond koud! Dat vinden mijn steevast met pantoffels verwende voeten niet leuk.

Daar staan we met zijn drieën in badkleding. We doen eerst een paar ademhalingsoefeningen, begeleid door diehard Rob die wekelijks koud water zwemt. En dan lopen we in alle rust naar het water. Staan er even voor. Kijken er naar.

‘Oké’, zegt Rob. ‘Daar gaan we. Eerst een paar stappen.’
We volgen gehoorzaam. Is het koud? Ja. En toch valt het gek genoeg mee. We zetten in alle rust nog een paar stappen. En stoppen weer even.

Ik haal diep adem. Diep, maar onrustig.
‘Ruuuuuustig ademhalen’, zegt de vertrouwde stem van Rob terwijl ie vriendelijk en vol vertrouwen naar me kijkt. ‘Rustig ademhalen’. Mijn adem wordt weer rustig.

Jullie doen het goed!

‘Rustig blijven ademhalen’, zegt Rob. ‘Jullie doen het goed.’
Wat is dat toch heerlijk om te horen. De kou lijkt kouder te voelen. Ik schakel nog wat andere zintuigen in. ‘Vogels in de lucht’, zegt ik. ‘Wokjes. Fluitende vogeltjes.’ En het werkt, ik voel het nauwelijks.

‘Goed’, zegt Rob. ‘Rustig verder ademhalen en dan laten we ons zakken in het water’. We doen gehoorzaam wat Rob zegt. ‘Het is alleen maar kou’, zegt ie. ‘Meer is het niet.’ En dat klopt als een bus. Dat is alles. Meer is het niet. We bewegen met onze armen.
‘Jullie doen het echt goed hoor meiden!’, zegt Rob lachend.

Hij duikt nog even met zijn hoofd onder water en ik besluit dat ook te doen als ie weer boven komt. Vind het toch wel prettig om de begeleider boven water te hebben. Als ie weer boven is, zit ik opeens weer in mijn hoofd. Hoe laat is het eigenlijk? Ik wil wel op tijd terug zijn voor de training.
‘Ik wil er nu wel uit’ zeg ik.
‘Dat is goed.’
Met zijn drieën lopen we rustig hand in hand terug. Ik geef Rob een zoen op zijn koude wang.
‘Dank je wel. Wat een mooie ervaring zeg!’
‘Jullie zijn echt bikkels hoor’, zegt Rob. ‘Ik schat het water op een graad of 3, 4. ‘Petje af!’ Ik glim. Heb ik toch maar mooi effe gedaan.

We drogen ons verkwikt af en kleden ons aan. Mijn buik en rug worden opeens heel erg warm. De kou is nauwelijks merkbaar. En o wat hebben we een mazzel dat er bijna geen wind staat.

Een klap om een uur of 3

Tijdens de training vraagt Rob nog even hoe ik me voel. ‘Prima’, zeg ik. ‘Mijn velletje voelt nog wel koud maar ik heb het niet koud.’

Van te voren had ie verteld dat ik waarschijnlijk een rond een uur of drie een klap zou krijgen omdat mijn lijf hard heeft moeten werken om de koudwaterschok te verwerken en om weer warm te worden. Ik bedank hem voor de mededeling en besluit dat ik dit aan mij voorbij laat gaan. Kan geen klap hebben, ik ben aan het werk. Dus het komt niet uit en dus gebeurt het mij niet.

Tijdens de training kijk ik sowieso altijd regelmatig op de klok en als ik zie dat het net na drieën is voel ik me nog steeds prima. En als ik rond kwart voor vijf de mensen uitzwaai ook. Als ik een uur daarna de stofzuiger weer terugzet en de boel aan kant heb voel ik wel vermoeidheid. Maar dat vind ik ook niet zo gek.

Wat een ervaring!

Wat was het gaaf om te doen. In april gaan we verder met de NLP MiniMaster 3. En wat denk je? Voor de training trappen we wederom af met koud water zwemmen. Ik heb er zin in!

Wil je ook uit je comfortzone en nieuwe dingen leren? 

Op 30 mei gaat er weer een NLP in een notendop 1-training van start waarin je groeit, jezelf leert kennen, ontdekt wat je handig doet en wat anders kan. Je leert waar jij jezelf nu nog belemmert en hoe je anders kunt handelen.
Enne… we starten gewoon met koffie en thee. Dat koud water zwemmen was iets wat gewoon in die training ontstond en staat los van de training.

Deel deze tips gerust!

Wil je de nieuwe blogs per e-mail ontvangen?